Yok mu kırışık anıları ütülemek,
Bir de haber beklemek yenisinden.
Hepsi birbirinden kahır,
Bir de vakit akşam üstü ise.
Eskileri ütüledim,koydum dolaba,
Yenileri ise gıcır hala,
sesin ile karşılaştım,bu akşam,
hiç de hesapta yok iken,
acaba derken,hazırlıksızca.
yürüdük İstiklalden,Galataya.
İstiklal yine aynı,keşmekeş, cıvıl,cıvıl
tam Galatasarayı geçince,
Bir dost sohbeti,özlüyorum
Uzun uzun susmalı,cümlelerde
Arada kah gülmeli,kah ağlamalı
Oradan,buradan,uçan martıdan,
Kalkan bir vapur ardından,
Sonu buruk rıhtımda,tek başına
bilmemek sonu,
başlarken düşünmemekse eğer.
sabahtan akşamını kestiremediğin,
iyi ile kötü seçemediğin
yararsız, akışına zamanın,
bırakmaksa bir o kadar,gereksiz
yazılmamış şiirlere,
hapsettim seni.
kilidi kalbim,
anahtarı sözün,
mahkumu,gardiyanı
karışmış birbirine
Bir rüzgar geçti şimdi buradan,
üzerinde kokun,soğuğu sensizlik,
ürpertisi öpüşün sanki.
Bir yağmur yağdı ardından,
ıslaklığı gözlerin,sesi gülüşün,
Atilla ilhan yürüyor,
Maçka'dan aşağı,
Kafasında kasketi, bir sonbahar sabahı
Asırlık çınarlar altında,
Eleni ile başlamış hayatı,
Yine yalnız,yine düşünceli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!