Ayak basmadın gönlümün krallığına,
Sen miydin gece aklımda sessizce,
Ve ağlayarak gezen;
Şekilsiz halinle...
Unutulmaz olsun adın,
Seni sevenler çoğalsın.
Doğuştan mahkum olmak...
Eli ayağı zincirli;
Sıkar beni bu belde,
Bunalırım bu şehirde,çünkü
Doğuştan mahkumum ya!
Suçum filan aramayın,
Pencerelerden gözlerime yansıyan beyaz
Gönlümdeki karanlık hücreler
Gidip geliyorum şairane
Konuşuyorum saçma saçma
Aptal davranışlarım,hakikatın yansıması
Bembeyaz ellerinde buldum
Şimdi düşündüm seni
Aklıma geldin aniden
Nedensiz ve asi
Küfrettim herkese
Seni benden alanlara…
Merhaba eski dostum,
Merhaba sonbahar.
Tamam tamam,bu şiir;
Bu şiir senin içindir.
Aşk şiiri değil!
Yine yaprakların sapsarı,
Radyomdaki cızırtılı şarkılar
Pencerenin önünde yok artık
Dalları yere inen saksılar
Arada ise aklım seninle tutsak
Beni artık eskisi gibi
Tatmin etmiyor rüzgâr
Kulağıma gelen hep karga sesleri
Ve bir perde gibi üstümde bulutlar
Ufuklar artık aydınlatmıyor
Yollar ayaklarıma dar geliyor
Eskisi gibi değil
Hiçbir şey artık eskisi
Eskisi gibi olmayacak…
Gündoğumunu unut
Sabah kokan iğdeyi
Garajın çay ocağı iyi değildir
Girerim köşesine otururum
Halbuki cebimde bir çay parası vardır
Bir çay getirirler
Getirirken gözleri kitabıma kayar
Binlerce hayalet geliyor üzerime
Gece ışıkları vuruyor karanlık köşelerime
Yaşamdan ve ölümden de uzak ülkemde
Bir hayat sürüyorum sevdiğimle
Gece ışıkları vuruyor sevdiğime
Un ufak oluyor ellerimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!