Kimi çok üşüdüm sobayı yak der
Kimi ekmek alamam fırın uzak der
Kimi görmüyorum gözlüğümü tak der
İhtiyarlık başa bela demişler.
Kimisi kalkamam elimden tut der
Ben garibim dertlerimi yazarım
İplik alır tane tane dizerim
Gelme bana gez orada güzelim
Gelir isen belki seni üzerim
Yanıyorum kara sevda çekerim
Gençlik Parkını seyrediyorum
Gözlerim kapalı değil
Keşke kapalı olsaydı
Görmezdim ne hale düştüğünü
Baykuşların üşüştüğünü
Her kimin hakkı var canlar almaya
Onun bunun vatanına dalmaya
Otuzbin şehiti göze almayıp
İki asker için canlar vurmaya
Sabrı taşırmayın yol şaşırmayın
Uzun yıllar geçti seni özledim
Anneni bırakıp gelemez misin
Söz verdin, gelirsin diye gözledim
Sevdiğim sözünde duramaz mısın
Aşkından saçlarım kırlaştı benim
Şu ölümlü dünyada
Yaşamak ne kadar zor
Beni yaktı kül etti
Senin aşkın olmuş kor
Ateşin bir parçası
Aşkın beni bir kor gibi yaktı da
Sebebi sen misin bilmeye geldim
Gözlerimden kanlı yaşlar aktı da
Onu saçlarınla silmeye geldim
Elini elime aldım kor diye
Hükümetin devamı için
Sormayın neden niçin
Bu seferlik de pas geçin
Aklayın gitsin
Yalan yalnış ihaleler
Bir elinde telefon
Bir elinde çay
Vay yavrum vay vay
Kırk kişinin canı sana emanet
Olmaz ki bu kadar da ihanet.
Adamın en yakını kim?
Babası mı!
Beş yaşında, altı yaşında, vs.
Bebeğini terk eder gider,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!