Ceyhan ADANA doğumlu üniversite mezunu
Usta bir ressamın fırçasındanmı,
İyi bir şairin kalemindenmi,
Yosa hünerli bir parmaktanmı.
Çıktı bu hazin yol,bu yazı.
Ne büyük bir mimarki,
Bu yolun krokisini çizen.
İstanbulu düşünüyorum,
Çocuk gözüyle baktığım pencereden.
Sokaklarında bıçkın delikanlıların,
Genç aşıkların dolaştığı; İstanbulu.
İstanbulu düşünüyorum,
Çıktım Çanakkalenin tepesine,
Siper kazdım keferenin göğsüne.
Yedi düvel diz çöktü önümüze,
Toplar,Tüfekler kan kustu üstümüze.
Ağlaya,Ağlaya gezdim dağları,
Kap karadır benim akşamlarım.
Ne yıldız doğar ne de mehtap.
Güneş doğmasa hiç dünyama,
Çiçekler açmasa ne çıkar.
Gönlüm yaralı derinden,
Her yer kar, her yer beyaz
Hava soğuk, hava ayaz
pusu kurmuş kahpeler
kurşunlar bağrımı deler
Elimi tut elim üşüyor.
Sen yoksun.güneş te yok,Ay da yok,
Sensiz günlerim geceden karanlık.
Gel dedim gelmedin,
Sevgime karşılık vermedin.
Seni bir krez görsem uzaktan,
Viran olmuş gönül bağlarım
Baykuş tünemiş sen gördün mü
Param parça olmuş ciğerim
Doktorlar ellemiş gördün mü.
Kara günler kapıya gelmiş
Baharı görmeden yaz geçmiş
Anama Söyleyin Bayram Etsin
Elimi tut elim üşüyor
Kardeşlerim bana ağlıyor
Kahpe kurşun bağrımı deliyor
Ya gel bana uzaklara gidince.
Ya kal burada benimle.
Gitme yaban ellere,
El olursun karışıp ellere.
Sen gittin uzaklara, sır oldun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!