Ne güzel şey seni düşlemek
Hayalin bile cızırdatıyor yüreğimi
Bütün kapıları kapadım üzerime
Öleceğim ya sensiz yada üşüyerek
Ne güzel şey seni düşlemek
Çırılçıplak geziyorum orda burda
Bir bakan dönüp tekrar bakıyor
Yılgınlığım etrafa yorgunluk saçıyor
Adeta yaz ayının öğlen güneşi gibiyim
Bunaltıcı ve hayattan bezdiren
Sen ise bir yaylada rüzgar
Tükürüyor agaçlar yapraklarını
Gösteriyor yalnızlık penceresini
Ağlama can sil nemli gözaltlarını
Dinle şu garibin nacizane sesini
Toprak ağlamaz lakin yaş ise böyle
Sacları omzunda biten
Kaşları kalem gözleri elem
Acımasızca terkedip giden
Bir zalım sevdi deli gönül
Dertli dertli gözlerime bakan
Ben doğan da koymuşsun adımı
Gittiğinden bu yana yanlızım dedem
Gözümü açtığmda gördüm sarığını
Keşke öpebilsem şimdi o uzun sakalını
O akşam hissettim sanki dedem
Ondan yanında kaldım keşke bilsen
Nedir bu kılık bu ne haldir efendi
İnsanmısın hayvanmı belli değil
Sesini kıs efendi konuştuğunu bileyim
İnsan olmasamda hayvan değilim
Çıplak ayaklarla dolaştığım caddeler
Ne tür acıya örneksiniz
Hoyrat sözlerle yazdığım nameler
Biliyorum sizde biraz ürkeksiniz
Kafamdaki tuhaf seslere
Kim engel olabilir çıksın!
Yokuşlardan el ele indiğim
Yamaçlarda aşkla sevdiğim
Bir tek beni sevemedin yarim
Budur benimde tek bildiğim
Ne diye okşadın ki saçlarımı
Yolunu yolum yaptım bir kenardan yürürüm
Ulan sen iste senin için saniyesinde ölürüm
Sen canım sen ömür sen ataşım sen külüm
Gel muhittinim gel solmasın bahcem gülüm
Sen olmayınca aynı gecemde gündüzümde
Noksan kalmış sol yanım
Seven gitmez
Bu sıkıntı beni
Nerelere götürmez
Şu garibi senden
Senden başkası güldüremez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!