Mehmet Ali Güngör Şiirleri - Şair Mehmet ...

Geçmişde kalanların hepsi yalan yanlış şeylerdi
Doğruyu ararken karşına çıkan ara yollar
Kimi zaman sen seçtin
Kimi zaman seçtirdiler
Gereksiz artık tartışmak geçmişi
Geleceği düşünmeli insan

Umuda dair tek bir kırıntı bile Kalmamış Sofrasında Zengin ülkemin yoksul halkının. Sesiz sedasız Kimseler duymadan, Selası okunmuş. Kılınmış cenaze namazı, Çoktan toprağa verilmiş. Bir gece yarısı Heyyy benim umudum... Sende mi? Şimdi bir kaç kendini bilmez Avaz avaz bağırmakta Dört harf u(m) nut satmakta...

Sana teninden yakın olmak isterken kendimi senden uzakta buldum.
Yağmur sonrası çıkan gökkuşağı gibi koşar adım geldikçe sana, senden uzaklaşıyorum.
Gölgesini yakalamaya çalışan bir çocuk misali ellerinin peşi sıra koşuyorum.
Tam tuttum derken, tam benim derken kayıp gidiyor ellerin ellerimden.
Düşünüyorum.
Ya ben yanlış yerde duruyorum, ya sen...

İlkbaharın avuçlarıma bıraktığı çiçekler
Göremeden yazı kışa yenildiler
Kurdular dallarında aşksız kaldılar
Sararıp soldular kışa yenildiler

Bir bilsen; Düşlerimde hayalinin gezindiğini Ve Aşk ektiğimi ellerinin deydiği her yere Bir bilsen; Çiçeklerin kokusunu senden aldığını Yaşamın sen varsın diye varlığını ve Gece - Gündüz-ün Seninle ayrıldığını Sen :Gündüz... Senzilik:Gece ... Bir bilsen; Sen gelince aklıma Dilimde tek bir hece... Aşk

Gecenin karanlığı
Avuçlarıma bıraktı
Güneşten beter sıcaklığı
Sesini duyamadı ya yüreğim

Bir garip his hislendi göğüs kafesimde

Gölgeler içinde bir yerde kaybolmuşum
SESler içinde
SUs düşmüş payıma
Umurumda mı sanırsın

Varlıkta ziyan olmuşum

Ve
Şimdi kayıp gidiyor avuçlarımdan
Beni senden alıp götürüyor zerre zerre, zaman.
Gidiş ellerinle başladı
Sonra düştü yola teninin sıcaklığı
Ardı sıra bakışlarının sıcaklığı

Bak gökyüzü güneş açtı.
Doğa bize gülümsüyor.
Aşk bulutların arasında.
Uzan yakala tut onu çocuk

Bak yeryüzü çiçek açtı

İçelim...
Gece
Hüzün çökmüş şehre
İçelim...
Yıldızların altında
Bir şarkı değilmi o