Yanaştı bir gece vakti ayrılık treni
Doldurdu yârdan ne anı varsa
Bir yandan boşlatırken anılarını
Gözyaşımı tutamadım aktı damlalar
Eksiliyor kurbanın olduğum
Her gün bir yerde değerlerimiz
Acı duyar kan ağlarız can çekişiriz
Azrail denen illetti bilirim
Canlı düşmanı toprak dostu
hergün birimize giydiriyor postu
BELKİ DE HAYATIMIN EN ANLAMLI ŞİİRİ
Bilmezsin oğul bilmezsin !
Çünkü varlık bazen insan oğlunu kör eder
Alır yerden yere Vurur el eder
Sen Baba hasreti Baba özlemi Baba kokusu hiç çektin mi
Güzel günlerimi ettiniz zehir
Aktı gözyaşlarım oldu da nehir
Ben köy çocuğuyum ey koca şehir
Beni ürküttün bırak da gideyim
Pazarlarında nice can satıldı
Gökyüzü sisli
kin kusuyor ;
kirden pasaktan görünemez oldu
bakınca insalık adına
işlenmiş suçları görüyorum
belki siz göremezsiniz belki siz duyamazsınız
Ah be gözüm !
Putlaşmış insanlarla Dostluk kurulmaz
Dostluk ;
Elem ile kederin panzehiridir.
Yıkılanın direği , yanlızlığın yaşam ereğidir .
Ve insanlığın en içten sevinç ve umutun gerçeğidir.
Ah be hayal parem,
Yine uçuşturdun beni engin sevdalara.
Hangi yana, hangi yöne yol alayım?
Hangi kuytu köşede soluklanayım?
Yüzümde hep bir gülümseme vardı,
Gözlerim şavkla parıldar, candan can alırdı.
Göğe bakınca, bulutlar utanırdı.
Aklıma düşme, serpilmeyesin hayallerime,
Arındırdım kendimi günahlarından,
Git, uzak diyarlara, hırpalama yüreğimi.
Yeter bu kadar acı, hüsran ve hüzün,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!