Sensiz! derin kanıyor yaralarım anneciğim
Sardıramadım bir türlü elin kızına
Hergün bin acı verdi,sevmedi senin gibi
Köleleştirdi bitirdi beni. bitirdi anneciğim
Senin gibi yar bulamadım yedi cihanda
Deşip durdun şu gönlümü
Viran eyledin ömrümü
Bu gözler artık görürmü
Öldün artık benim için
Kargalar konsun gözüne
Ağlama artık sil gözlerini
Boşuna harcama hoş sözlerini
Dünyanın kuralı budur güzelim
Ağlama artık sil gözlerini
Yaşayan insan mutlumu dersin
Ah sevdiğim
çiçekleri seviyorum
odamda türlü türlü çiçeklerim var
kurumuş çiçekleri de seviyorum
çünkü tütünüm bittiğinde
ofalar sarar içerim bir başka olur içimi
Nedir bu çektiğim acılar
Allahım
Hedefler hep beni neden buluyor
En mutlu günümde
güneş doğmuyor
Neşeli anımda
hey ALLAHına kurban olduğum
kollunda hayat,yollunda can verdiğim,
bakışlarına ömrümü serdiğim
herkesten çok sevdiğim
söyle zindanlara düşüp
acı çekmek ile
Kurdular kalbime kanlı bir pusu
Satıyorlarmış meğer şeref namusu
Dayandı anlıma namert namlusu
Korkmam ama, içimde Allah korkusu
Pezevenk üçkağıtçı kesti yollumu
Ömür boyu çalışır
Derde gama da alışır
Sanma birşeye karışır
Garibandır bu amele
Çeker durur bunca acı
Yıkalan bir yüreğe haykırılamaz
Hey yüreği yangınlı çocuk
Akar senin gözlerinde yaşlar
boncuk boncuk
Sen tan vaktini bilirmisin
Sen yangının köz acının söz
Yar bana mendil göndermış
İçinde var gül kokusu
Yar ben seni alacamda
İçimde alem korkusu
Yar ben seni alacamda
İçimde ALLAH korkusu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!