gece soğuk
bir keman ağlıyor
bilirsin kemanı ağlatan adamı
karşıma geçip oturuyor
ve hatıran dolduruyor rakımı
ah ellerim
benim nasırlı ellerim
kuruyup da çatlamış
benim işçi ellerim
sizi tutmayana sevgili mi derim
hiçbir şey seni hatırlatmıyor
oysa hatırlatacak çok şey olurdu
unutsaydım seni
bekleyen yok
gelen yok
şiir var
anı var
bir de anı olamayanlar
sen ardına bakmadın ama
ben,
seni kalabalığa karıştıktan sonra da izledim
köşeyi dönüp kaybolduğunda
köşeyi izledim
kalabalığı izledim sonra
ayrılık işte
üzülürsün
anılara, anı olamayanlara ,
düşlerde kalanlara
duyarsın,
Buluşacağımız zaman
Kim bilir kaç kelebek uçuşurdu içimde
Kaç kelebek
Seni beklediğim yerde
Nasıl da gözlerdim gelişini
Bir daha hiç kimse
Kim bilir
Belki bir gün şiir oluruz.
Kimilerine göre;
'Son dakikalar' da, ilk belirlemelere göre bir sayı oluruz
Haber bültenlerinde okunur adımız
Kimilerine göre öylesine birer isim oluruz
emek bizden
alınteri bizden
bize ölüm
bize acı
yalnızlık deviremez
zulmün saltanatını
güzel seven yürekler vardı
asgari ücrete tabi
bir de endüstriyel aşklar
sermayeye dayalı
ve güvenilir yalnızlıklar
şiir sevenlerin sığındığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!