Mehmet Ali Çıbıklı Şiirleri - Şair Mehme ...

Dalından yeni kopmuş
Bir beyaz karanfilsin.
Seni çok sevdiğimi
Yıllar yılı bilirsin.

Dilerim rüyalarım

Sevmiyorum seni, bitti bu rüya,
Sevgiler kutsaldır, böyle yaşanmaz.
Seviyorum sandım, hayalmiş güya,
Aşk şakaya gelmez, oyun oynanmaz.

Aşk dediğin öyle, oyuncak değil,

Peşinden koşan bendim
Hep ben idim yorulan
Bir kuru yaprak gibi
Yine benim savrulan.

Dönüp de bakmadın ki

Düşmanlık çiçek açarken içinde,
Bensizliğe kucak açtı gözlerin.
Yüreğinde sevgilerin bitince,
Dedin yüreğine: 'artık sevmeyin'.

Sevgiler getirmiştim önüne,

En büyük kazıklar, dosttan yenirken,
Neden hep düşmandan şüphelenilir?
Mutluluğu bulmak, sevilmek varken,
Nedir sevgisizlik, ayrılık nedir?

Aşk ölmek demektir, aşkı uğruna,

Rüyalarımda bile,
Bana düşman gibisin.
Ve beni sevdiğine,
Sanki pişman gibisin.

'Beni benimle böyle,

Okyanus gözlerine
Uçan beyaz martıyım
Aşk seversen aşk olur
Ben aşkın ilk şartıyım.

Seni görmediğim gün

Hiç boşuna taşıma,
Sen güzelim bu kalbi.
Sevmek fedakarlıktır,
Karşılıklı değil mi?

Sevip de sevilmemek,

Yokluğunda yine, sensiz yaşarken,
Gönlüm artık seni, sevdi demiştin.
Geceleri sessiz sessiz ağlarken,
Şimdi ne oldu da, birden değiştin?

Hani sevmek demek, ölmek demekti?

Acılarım çoğaldı
Depreşti yaralarım
Dayanması imkansız
Gece gündüz ağlarım.

Doktorlar bulamadı