Mehmet Ali Çıbıklı Şiirleri - Şair Mehme ...

Yakarmış her tarafı
Su değilmiş benzinmiş
Kurşunsuz mu süper mi?
Kimseler bilemezmiş.

Yaksın düştüğü yeri

Aslında aşk iki kişilik derler
Aşkın bedelini bir kişi öder.

Koşan çok yorgundur koşturan mutlu
Yorulsa da koşan yine umutlu.

Bilmem kaç yıl oldu biz ayrılalı,
Unuttun mu dersen,ben unutmadım.
Önüme uzattın bir zeytin dalı,
Sen beni avuttun,ben avutmadım.

Yalan dolan dedin,inandım sandın,

Ben sevdanın peşinden
Koştum hiç yorulmadan
Baktım çok yıllar geçmiş
Çok çabuk geçmiş zaman.

Oysa daha dün gibi

Kasımda aşk başkaysa
Aralıkta bambaşka
Ben aşkın çocuğuyum
Saygı duyarım aşka.

Ağaçlar yaprağını

Karanlığı yok eden güneş gibi
Karanlık dünyamı aydınlatmıştın
Yeniden yeşerttin biten sevgimi
İçimdeki kuşkuları atmıştın.

Yazımdın kışımdın baharımdın sen

Elimde fotoğrafın
Aldım onu karşıma
Döktüm içimdekini
Ne çıktıysa şansıma.

Anlattım birer birer

Bin dokuz yüz elli altı yılında
On yedi Ekim günlerden Salı mı,
Çarşamba mı,perşembe mi acaba
Neyse,işte bir sonbahar akşamı.

O küçücük yüreğinde heyecan

Şikayetim sana, dinle doktor bey,
Vefasızın biri, terkedip gitti.
Elimden gelmiyor, şimdi hiçbir şey,
Çektiğim acılar, canıma yetti.

Birbirimiz için, tutuşuyorduk,

'Dön gel! 'diye yalvardım
Karanlık gecelerde
Sabaha dek ağladım
Sensiz pencerelerde.

Dinmedi gözyaşlarım