İlerleyemedik sırdaşım bir adım öteye
Taş ayıklamaktan çalı toplamaktan
Derken, kaldık herkesten geriye
Her şeyi düzeltmeye kalkmaktan
Hep birlikte çıktık bu yola
Kimi taştan taşa atladı gitti
Önümüzde yenmeyi bekleyen yemek
Çatala uzanmaz elin..
Masadan örtüyü alan yelde
Dalgalanmaz saçın..
Saçlarının terlediği göğsüm
Hasretini yüklenmiş omuzlarım
Sırtım kambur, başım eğik
Yorgun kelimelerim
Öyle bir yıkılışınız vardı ki
Düzce bilmezse Kocaeli
Erzincan unuttuysa Van bilir
Öyle bir karanlığa kaldınız ki
Şoför bey
Gömleğin de yakışmıyor , kravatında
Ki gözlüğün yamuk duruyor yüzünde
Sakalların saklıyamamış uykusuzluğunu
Şık ceketin masumiyet vermez işine.
Gençliğime mi yorsam bunca bilinmezi
seni sevdiğime mi yüklesem bu hengameyi
Şairler cesurdur aslında sürçmez ise dilleri
Yazabilirim ama okuyamıyorum.
Yaşlanıp, bastona tâbi olmaktan değil
Sakladığım satırları, okuyamamaktan korkuyorum
Seni, evimdeki yabancılardan saklamaktan değil
Hatıranı, titreyen elimden düşürmekten korkuyorum
Tutamayıp, kendi kendime sayıklamaktan değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!