""ben gidiyorum çocuklar""
ben sizinle çalışanınız değildim
size usta deyip sizi yakından tanıyanınız değildim...
hergün iş yerine gelip
'ben geldim çocuklar' diyeniniz de değildim...
ama her hafta içi sizi hasretle bekleyeninizdim
o güler yüzlü o herkesin kalbini kazanan duruşunuza
hep saygıyla eğildim...
keşke bende size ustam diyeniniz,
kaptan-ı rotanızda yolcunuz olaydım...
bir cenaze töreniyle omuzlarda
Tabutta taşırlarken verdiler basına..
bir galatasaray taraftar atkısı
bir de torunundan bir tek çorapla
Ve herkesin bedeninde asılı gülümseyen fotoğrafıyla
ve uğradılar o geri dönüşü olmayan dünyasına...
şimdi son seferi kaldı yaşamı deryasına
ne geri dönüşü var,
Nede yönünü değiştirebilme...
ve herkes el sallar kaptanı deryasına..
'mekanın cennet olsun' demek kalır
bu bizi tek başına bıraktığın dünyasına...
En yakınını kaybetmiş gibiyim
Nasıl dayanılabilir ki bu matemli yasına...
Kayıt Tarihi : 1.12.2014 01:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzettin Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/01/mehmet-ali-birand-anisina.jpg)
12 Eylul 1980 oncesi, Mehmet Ali Birand gazete de isimler anardi, andigi isimler gencecik ogrenciler olurdu...
Hangi ogrencinin ismini ansa, hangi sehirde oldugu farketmez, ertesi gun o ogrencinin vefat haberi gelirdi...
Senin deger yargilarin farkli olabilir, bilmiyorda olabilirsin, bilenlerden ogrenesin...
TÜM YORUMLAR (1)