Bulanınca siyaha yalnızlığın buğday teni
Bir şarkı daha susar kanlı kanatlarla
Bir şarkı ki her hatırlatışında seni
Şaha kalkar gözlerim ölü atlarla
Bulanınca siyaha yalnızlığın buğday teni
Ardımda büyüdü nice gölgeler
Peşimde küçülen yollar muamma
Uyuttum hüznümü vurmasıyla dalgalar
Ay ışığında coşan seller muamma..
Hasretin bir çocuk avuçlarında
Bir Akşam
Çıkıp Gideceğim Buralardan
Çok Ama Çok Uzaklara
Önce Yokluğumu Hissetmeyeceksin
Ama Sonra...
Sonra Ardındaki İki Gölgeden Biri Eksilecek
Eritsin bir mum ışığında gözlerin gözlerimi
Büyüsün yangınlar bakışlarının rengiyle
Kanatarak koyu ihanet kırığı yüreğimi
Yanaklarımdan süzülen yılların ahengiyle
Eritsin bir mum ışığında gözlerin gözlerimi
Durma Öyle Üzgün, Sil Gözyaşını
Ağlamaktan Başka Ne Kaldı Sana
Onu Kara Gözlerini, Yay Kaşını
Unutmaktan Başka Ne Kaldı Sana
Sende Sevda Yolunda Garip Yolcusun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!