Kıymeti bilinmez varlığında
Mumla aranır yokluğunda
Çok iyi insandı derler
Hak vaki olduğunda
İyi de kötü de yapan
Yağmura karıştı gözünde yaşlar
Yüzünde hüzün, saçlar tarumar
Endişeli, ürkek, kararsızdı adımlar
Ona yaren oldu ıslak kaldırımlar
Hava güzel, mevsim bahardı
Cemre gibi düştün gönlüme
Kanım kaynadı, içim ısındı
Beni memleket sevdası sardı
Hayatımıza girdiler kendiliğinden
Tanrı misafiri gibi dinlendiler bizde
Yer verdik gönül soframızda
Sır oldular, sessizce gittiler bizden
Sade bir hayattı bildiğimiz
Bir sabah serinliği
Akşam güneşi
Huzur getirirdi hanemize
Ne oldu bize dostlar
Birbirini sevmezler, ama herkes samimi
Bu nasıl bir samimiyet husumetler daimi
Zirveden seyredenler küçük görür alemi
Ne oldu bize dostlar, razı olmaz yaradan
Dokunmayın kara sevdama,
Yaralanmasın deli düşlerim,
Gem vurmayın duygularıma,
Vuslata aşkla ermek isterim.
Günlük bir heves değil hislerim,
Hayat mizanında tarttım her şeyi,
Kahır çektim, unuttum ben neşeyi,
Zor günümde göremedim kimseyi,
Neredeydin diye sorduklarım var.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!