Gönlümden şiirler akar gözlerine
Ne okuduğunu duyarım
Nede hissederim anladığını
Gönlümden şarkılar dökülür ellerine
Ne söyleyebilirim
Ne de unuturum sözlerini
Yakamozlar süslerdi bir zamanlar şehri
Kalpler takılıp düşerdi başka kalplere
Gölgelerimiz vardı hüznün her renginden
Yine de gülümserdik acıtan seslere
Hep bir şarkı söylerdi ağaçlar ve kuşlar
Zannetme ki yokluğundan elemim
Gözlerim haykırmak ister dağlara
Nice güller serpti sensiz ellerim
Düşlerime konduğun sabahlara
gökkuşağının bittiği yerde
başladı yolculuğum
dalından kopan yapraktım
beni savuran rüzgar
dağlarda kaldı
şafakların söktüğü
hayallerde
garip hislerle uyanır
hergün
hüzünlü sevdaların arasından
belli ki sadece
duyabilir misin
ses çekince geceden
ağlayan yaprakları
ıslak yorgunlukları
bir ayrılık mırıldanır
hani paran olmaz da
kaçamak bakışlarla süzersin
pahalı hayatların vitrinlerini
hayallerini kurarsın
hiç olmayacak bir yaşamın
lanet edersin bu yüzden
insan kazanmalı
nede olsa kaybedecek
kırılacak bir yerden ruhu
gelir geçer diyemezsin
gönül bu
tek başına
sakladığın ne gözlerinin içinde
bulutlar varken yağmura
yağmurda bulutlara küs gibi
kar taneleri yorgun düşer toprağa
belki de düşmez hiçbiri
seni görünce erir soğuk içinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!