Gündüzü verip Geceyi aldım
Hırsız bakışlı akşamlardan
Güneş dağlardan tüydü
Bulutlar kızıla döndü
Ay öfkeyle geri geldi
Kaçıp gittiği akşamlardan
Sevgili anacığım
çiceklerle konuşurdun,
kuşlarla dertleşirdin.
bülbül gibi güzel sesin
kulaklarım da yankılanırdı.
Sonbahar gelince, toprak soğuyunca
yeşil dallar kurur
tazeliği kaybolur
sararan yapraklar en yüksek dallardan
bir bir yerlere düşer
Gitme gönlüm krılır
Yalnızlığım büyür.
Gitme,
Mevsimler anlamsız olur
Pınarlar kurur.
Yumak yumak korkular biriktirdim.
Hikmeti neden görmezsin?
Biri kanatlı, biri özgür
Diğeri yerlerde sürünür
Ayaklı, ayaksız, dişsiz, gagalı
Penceli,toynaklı
Sırrı gördün mü?
İletti oldu zillet
Yalandı
Oldu Talan
Kötüler Açıyla can verdi
Yalandır vadleri
Hep yalan
Uzak tepelerin sevinci
Göz yaşlarımın kaygısı
Ruhumun rüzgara özlemi
Martıların kanat vuruşu
Denizin kaygısızlığı
Alırdı beni benden
Her sofraya gelen
Baldaki zehirdi,
Yemek öldürür
Açlık diriltirdi.
Eşya, mal, toprak
Günler soldu
Ben de kimler öldü?
Kalbin derinlere gömüldü
Canlar nerde söndü?
Ah Yalnızlığım!!!
Sustu rüzgar
Sustu gün
Sen de mi sustun?
Hüzünlü akşamlardan
Nasıl da çekip gittin
Süzüldün enginlere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!