Değmesin mabede namahrem eli
Ezan şahadeti dinin temeli
Ebedi yurdumda hep inlemeli
Diyordun yaşarken MEHMET AKİF’im
Ezan okunuyor inliyor ama
Namahremler girdi güzel yurduma
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Dedem Mehmet Akif
Dedem demek istiyorum,
Mehmet Akıf'e dedem,
Çünkü bizde gelmişiz Rumeli'den,
Ama, bir dinlesem Mehmet'i, Hasanı,
Daha nice torunları çıkacak,
Kars'tan, Sivas'tan, Kayseri'den.
İstikbal vermiş bize yazdığı,
İstiklal marşı,
Göz yaşları titretti,
Belki de Ceddinin hatırına Arşı,
Ne biz o günleri görelim,
Nede bir daha yazan olmasın,
İstiklal marşı.
Eğer layık olabilsek,
Mehmet Akif gibi dedeye,
Hayamız hayasından,
Perde çeker perdeye,
Bir dönebilsek yüzümüzü,
Hakkı ile kıbleye,
O zaman ruha tabii olan nefis,
O an varır secdeye.
Şadan Yenişafak
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta