Kendi milletine, her ne ki sunsa
Hep güzeli sunar, Mehmet Âkif’im.
İlimde, sanatta, öyle ulu ki
Tarihi bir çınar, Mehmet Âkif’im.
Yolunu yitirsen, yol ortasında
Dengesiz boğulsan, göl ortasında
Bağrı yanıklara, çöl ortasında
Susuzlara pınar, Mehmet Âkif’im.
Yürekte ateşi, küllenip kaldı
Aşkıyla gönül’den, ilhamı aldı
Yolunda manevi, dilinde baldı
Hep hayırla anar, Mehmet Âkif’im.
Sinesi kavruldu, vatanım derken
Ağlattı herkesi, veda ederken
Kabrine her daim, rahmet giderken
Işık olur yanar, Mehmet Âkif’im.
Âsım’ı okuyup, güller dermeli
Âkif’i tanıyıp, ona ermeli
"Bülbül" şiiriyle, nâlân dermeli
Gül dalına konar, Mehmet Âkif’im.
31/05/'11 Ankara
Neşe BALIKÇI
Kayıt Tarihi : 11.11.2012 20:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)