Mehmet Akif Ersoy'a Şiiri - Gürsoy Solmaz

Yüreği sade ama fikirleri; girifttir
Önce yağmur, sonra kar yağıyorsa Akif’tir…

Milli dini ahlaki toplumcu şair sensin,
İslami düşünceye İslam’a dair sensin..
Bireyi kabul ama toplumculukta gerek
Diyerek, isteyerek, yaşayarak, görerek

Şehir şehir gezerek cephe cephe dolaşan
Tükenmeyen heyecan yorulmadan konuşan,
İslam’a hayıflanan mütefekkir filozof..
…..
Kaleminin ucundan bu serzeniş bitmedi,
İman dolu yüreğin halkı Hakka kitledi
İslam’ın kubbesine şayet direk lazımsa,
Islama düşman olan o milletler her kimse,

Ey İstiklal şairi; Ey islamın pâk eri,
Tefrika olmamalı diyen İslam neferi
Koca İslam denizi bir derya bir ummandır
Söylenecek bir yanın ummanı savunmandır
Ahlaka miğfer olan mısralara üstat sen
Azgın iştihasıyla saldırana tokat sen
İlhama inanmayan bağlanmayan hayale
Kaleminin gücüdür alınacak kaale
Milli mücadelenin ve Milli uyanışın
Fikir akidesiydin… Çırağıydın yanışın

Tevhidi emel sayan kuvvet dolu yüreğin..
Bir mücahit ruhuyla gördüğün göreceğin
Senin vaazlarının içi dolu imandı,

Şuna buna ne hacet bizi biz eden dindir;
Bu kavrayamayan hem bedbindir, haindir
Tek dişli canavara kurban olmayacağız
Asımın nesli olup oyuna gelmeyeceğiz..
Senki vatan şairi, iman fışkıran volkan
Ey mazlumun sesiyle zalimlere haykıran

Korkma sönmez dediğin o ocak başındayız,
Tek dişli canavarın hala uğraşındayız..

Tohumları sen ektin, bereketi hasatta
Her sayfası böyledir yazdığın safahatta
Vatan senin dilinde, şühedanın beşiği
Toprağının şehitler kanıyla bileşiği
Bir cennet beldesidir, ezanları susmayan
İmanlı yürekleri iman ile sulayan
İstanbul-Balıkesir-Ankara –Kastamonu
Dolaştığın illerde söylediğin tek konu
Tefrika girmemeli.. tefrika giren yerde
Değerler iflas eder, anlam olmaz değerde.

Hayatı sanat saydın hayat sence azizdi
Yediğin lokma helal emdiğin süt temizdi
Mücahit bir yürekle insanı kamil idin,
Bir hilalin uğruna güneşleri değiştin
O hilalin uğruna yandın yakıldın piştin

Ey Asımın nesliyle dil olan Akif adam
Ey devrin dertlerini bir bir sayarak yayan,
Ey Hakkın seslerini kürsülerde haykıran
İslamın beşiğinde kem gözlü düşmanları
Bir bir haykırıp yazan memleketi uyaran
Ey şahitler ey gaziler şairi ey kanaat önderi
Ey İslamın gür sesi, mücahidi neferi
Başını kaldır da bak hilal yine cehdedir
Birliği dirlik sayan fikir yine nerdedir?
Diyerek başka fikir başka hisle değilim
Serzenişin olsada tek yeiste değilim
Diyecekliğin olur lakin yeise düşme,

Bir daha bu millete istiklal marşı asla
Yazılmasın, sözüne bağlıyız ihtirasla...
İlmin fennin yanında, önünde, ardındayız
Biz vatanı yarına taşımak derdindeyiz..