Akif ki şiiriyle
Şair, hatip, bir güldür.
Milletinin derdiyle,
Yanık, öten bülbüldür.
Bir mümin, büyük insan…
Baş eseri Safahat.
Bentleri yıkan iman,
Ve tertemiz bir hayat.
Zalimi asla sevmez,
Mazlumdan yana ses o.
Tükenmez ve kesilmez,
Kur’anî bir nefes o.
Der ki “Allah’a dayan! ”
Hiç boş durma, ilme koş!
Mutludur Hakka uyan,
Gerisi yalan ve boş.
Yarın hepimiz tek tek,
Bir Asım olacağız.
İnançla yücelerek,
Huzuru bulacağız,
Rıfkı Kaymaz
Kayıt Tarihi : 9.12.2008 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dedem demek istiyorum,
Mehmet Akıf'e dedem,
Çünkü bizde gelmişiz Rumeli'den,
Ama, bir dinlesem Mehmet'i, Hasanı,
Daha nice torunları çıkacak,
Kars'tan, Sivas'tan, Kayseri'den.
İstikbal vermiş bize yazdığı,
İstiklal marşı,
Göz yaşları titretti,
Belki de Ceddinin hatırına Arşı,
Ne biz o günleri görelim,
Nede bir daha yazan olmasın,
İstiklal marşı.
Eğer layık olabilsek,
Mehmet Akif gibi dedeye,
Hayamız hayasından,
Perde çeker perdeye,
Bir dönebilsek yüzümüzü,
Hakkı ile kıbleye,
O zaman ruha tabii olan nefis,
O an varır secdeye.
Şadan Yenişafak
TÜM YORUMLAR (1)