-Mehmet Akif Ersoy Şiiri - Gürsel Güveloğlu

Ana Buhara’lı baba Rumeli,
Çağdaş uygarlıktı; aşkı, emeli.
Türk’ün aslanına ‘‘helal’’ demeli!
-Milli şairimiz Mehmet Akif’im,
-Yürek huzurumuz gönül mahirim.

Baytar mektebinde ilim okudu,
Güzel ahlak ile ömrü dokudu.
Akıl dergahında nefsi korudu.
-Örnek şahsiyetti Mehmet Akif’im,
-Sonsuz hürriyetti gönül mahirim.

Koşar, yüzer; bir de ata binerdi,
Güreş meydanında zoru yenerdi.
Usta sporcuydu, gerçek hünerdi!
-Engel tanımadı Mehmet Akif’im,
-Teri kurumadı gönül mahirim.

Gönül sofrasına vurdu ışığı,
Yıldız eserlerle doldu kaşığı.
Sütün helal sana; vatan aşığı!
-Sanat güneşiydi Mehmet Akif’im,
-Yürek ateşiydi gönül mahirim.

Diken tarlasında gülü derendi,
Savaş meydanında ümit verendi.
Asil, faziletli belki erendi.
-Ulvi değerimiz Mehmet Akif’im,
-Aynı bedenimiz gönül mahirim.

Toplum eksenine uzak durmadı.
Cesur kalem idi haksız vurmadı.
Her dem gerçekçiydi hayal kurmadı.
-Çağı aydınlattı Mehmet Akif’im,
-Farklı renkler kattı gönül mahirim.

Vatan, bayrak aşkı; yandı, sönmedi!
Türklük ülküsünden asla dönmedi!
Şükür yaradana ruhu ölmedi!
-Fikir önderiydi Mehmet Akif’im,
-Türk’ün enderiydi gönül mahirim.

Adım Anadolu; Mehmet bağrımda!
Duyar Akif’imi zafer çağrımda!
Er soy cana gelir gönül ağrımda!
-Burak ata biner Mehmet Akif’im,
-Nurlu yola iner gönül mahirim.

(5 Nisan 2008-Kadirli)