Muhalif esiyordu sallanıyordu çınar
Düşünüyordu derin dalmıştı Mehmet Akif
Yel sallıyor sarsıyor gözler sanki pınar
Duyguluydu hüzünlü, solmuştu Mehmet Akif
Paramparça edilmek isteniyor ülkemiz
Düşman ki görünürde güçlü kuvvetli semiz
Görünürde düşmüşüz, düşkün ağlar içimiz
Yüreği kan ağlarken, dolmuştu Mehmet Akif
Düşmanlar pervasızca saldırırken ülkeye
Çekilip bir kenara, olmaz yatmak gölgeye
Hal bu, iş başa düştü, iş şaire bilgeye
Bakıp zalim düşmana, gülmüştü Mehmet Akif
İnananlar üstündü öyle diyordu Kur’an
İmandan gelen güçle, cehde hazırdı her an
Hak içinse mevt şehit diyor Hazreti Yezdan
Besmele ile yolu bulmuştu Mehmet Akif
Kalkıp silkindi zaman durma zamanı değil
Ümmeti Muhammed’e uymaz miskinlik geril
Gölge etme ey insan, nevmitsen yoldan çekil
Hak deyip yola revan olmuştu Mehmet Akif
Demedi ki yok benim ne imkânım ne halim
Kolum ayağım tutmaz, dayanmaz buna belim
Allah kerim çık yola, dostumdur odur velim
Demiş de cephelerde kalmıştı Mehmet Akif
Diğerkâm bir insandı tüm ulusa örnekti
Ülkeyi özgür bayrağı da göklerde görmekti
Huzura yürür iken alnı açık gitmekti
Muradına erip de ölmüştü Mehmet Akif
Kayıt Tarihi : 27.5.2024 19:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!