Mehmet Akif Şiiri - Kübra Bozan

Ben donuk satırlarda bir garip M.Akif;
Karanlıklardayım,cinnetin sesi yüzümü kamçılıyor.Miadını doldurmuş müphem hayallerin karanlığına sığınmış bir garip M.Akifim ben.Ben ki her hecenin tınısında hakkı arayanım,hakkın yokluğunda eza ve cefa ile kahrolanım.Gözlerini usulca tavana mıhlayanım tenhalarda.

Ben donuk satırlarda bir garip M.Akif;

Sinemde yumru yumru yutkunamadığım elemler..Elemimle paragrafları azar azar talan edenim ben.Sığamayışım bundandır satırlara.Dönüp duruyorum hakkın düğümlü tılsımında boğulurken.arıyorum,içimdeki mesafeleri,uzakları arıyorum,uzağımdaki yakını yakınımdaki uzağı arıyorum.İçimde aradığım el-hak,ararken bulamamaktan teslim oluşum da el-hak.Arıyorum işte,bıkmadan usanmadan.Bir teslimiyet,bir yok oluş,bir bayrak uğruna binlerce kurban olunmuş bir vatan...Evet,arayanım,ararken yanış,araken dönüş,ararken pare pare sönüşüm ben....

Ben donuk satırlarda bir garip M.Akif,;

Özlemlerim,boşluklara atılan karanfiller gibi sere serpe dağılıyor,hayallerim hüznün koynunda,adım adım sevişmekteyim hüznün gölgesinde...Ben ki; ılık ılık buruç edenim.serencame gök kubbelerinde niyaz eden ve merhamet isteyen...Ruhumda saklıdır bu boz bulanık sellere kapılmış ömrümün mabedi.Gözyaşlarım secdemde buğulanır seher vakti.Ama ne hakka ait bir ses gelir uzaklardan ne bir nefes.

Ben donuk satırlarda bir garip M.Akif;

Ezanlar okunur günbegün ve içli içli.Ama alnımı maşuğun alnına değdirmedikçe huzura ermeyecek bir çağıldama örseliyor şakaklarımı.Ben ki yüreği her an sürgün ve azade.Büyüttüm içimdeki yetimliği uzayan satırlarda.Düşüncelerim ipliği kopan tespih taneleri gibidağılıveriyor apansız.

Ben donuk satırlarda bir garip M.Akif;

Hanesinde ne yangınlar taşıyanım ben.Ne seyreyleyen var,ne de idrak-ı iştiraka teşebbüs eden.arıyorum işte.Belki bir yükseliş belki bir umut belki bir söyleyiş,ya da belki karanlıklar ortasında ufacık bir tılsım.Dönüp dolaşıyorum tenhalarında donuk satırların.Ben ki Hakk-ı selametle dağları,engin denizleri aşmış olanım.Ben ki satırların arasına sıkıştırılmış iplik iplik göyaşıyım hakkın.

Ben donuk satırlarda bir garip M.Akif;

Ve şimdi Hakkın şamarlarında gezinen sinek misali uzaklaşıyorum satırlarından,hüzün tortusuna dönmüş kelamlarımdan...