Mehmet 9- Tokmacık Şiiri - İbrahim Çelikli

bi de şeyi biliyon Ayş(a) oğlunun Kamili

emme o Tokmacıklıydı de(ğil) mi”

“-evet tabi o oralı,

demek sen orayı da tanıyorusun öyle mi”

başımı salladım

“-mesela” dedi

“-şeyy benim de dilimin ucunda da

hani bazarda yağ tenikesi çalmış da

“ben Tokmeciğin ayısıyın” deye bağırtmışlar ya”

“-neyise”

“-o köylü de Arapsaat, Tokiri, Çabıtçı[1]

hani… olu üş gişiyi vurdu da

idamdan yargılandı

abıkatın biri darağacından aldı ya”

“-yaaa”

“-bilisindir Ellezin Apdılla,

Topak mı Toprak mı hani soyadını değişdirmiş

de gazataya iân vermiş imiş”

“-eee başka

“-Hakkoğlunun Ramazan o adam gibi

bilmen valla musavirperver,

yaddan yabandan gelen herkeşe saab çıkar

çoluk-çocuk demez ağırlar

bizim köylü Mamaş’ın asger arkadaşıyımış

emme onun gibi on dene adam eder

sonura Gemici, Danacı, Göde Feyzi,

Süne, Heta(ğa) , Batdiri, Tosili

Çöme, Küste, Duduko(ğ) lu, Garaoğlan, İmircan

Akmemiş, Götügaranın Halil, bi de Hacı Sahat var amma

adamın adı hakgatden sahat mı bilmeyon

ötekini boş ver..”

neree tanıdığımdan bile değil valla,

duymuşuyun ya,

sayıyon da sayıyon

sırf gaçıp getmesin

belli etmeyon emme gorkuyon

ya çekip gederse..

daha saycağdım emme

bereket versin,

[1] çabıt / çaput: bez, parça bez, bez parçası