Mehmet Şiiri - Cuma Ali Çetin

Hayatın boyunca her bir evrende...
Huzur değil hava alasın Mehmet.
Al canı mı ya RABBB imdat diyerek...
Her zaman eso es çalasın Mehmet.

Şer akıyor diye pislik yüzünden...
Ayıkamayasın dertten, hüzünden.
Kırdığın ceviz ve duvar yüzünden...
Seni zebaniler dalasın Mehmet.

Bu derin kinlerden ateşte arın !
Ağıdını yaksın evladın, karın !
Huzur aradıkça ızdırapların...
Dilerim içine dalasın Mehmet.

Volkan gibi içten gönesin emi !
Soyun kurusunda sönesin emi !
Kestiğin ormana dönesin emi...
Ellerin koynunda kalasın Mehmet.

Tek başına kalıp tölemeyesin !
Elin erip ekmek bölemeyesin !
Can çekişip on ay ölemeyesin...
Bana hoş haberler salasın Mehmet.

Üstüne umutsuz şafaklar atsın !
Nefsin bile sana kaşını çatsın !
Hayalin, düşlerin yerlere batsın...
Ömrünü hüzünler talasın Mehmet.

Hep göz yaşı olsun yerken aşında !
Parçalansın kafan dağın taşında !
Cumali der geber bir dağ başında...
Cesedini domuz yalasın Mehmet.