Güllerle bezenmiş,
Dökülmüş kan!
Her taraf ıslak,
Her tarafta helal ölüm kokusu.
Son nefesini vermiş
İlk asker!
Şöyle der Mehmet:
Elim kolum kalkmıyor anne!
Ağzımı bıçak açmıyor.
Bilinmeyen bir zamanda yükseldim.
Daha savaş hevesini almadan!
Çocuğumun kokusunu almadan daldım
Cennet bahçesine.
Koynumda sevdiceğimden mektup,
Ne zaman savaştım?
Ne ara kuşun sıktılar?
Zor sanırdım ölümü baba
Bir ılık su gibi içtim.
Bana nasip oldu bu derman!
Meğer ne kolaymış şehadet
Kayıt Tarihi : 3.3.2020 11:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
üstüne bir şey söylemek fazla artık.
yürek dert görmeye
Yorumlarınız bana güç veriyor
TÜM YORUMLAR (1)