Mehmet Şiiri - Talip Demir

Mehmet…
Köyün yağız delikanlısı…

Erken göçünce dünyadan babası,
Kalakaldı bir kendisi bir de anası.

Güzeldi, genç yaşta dul kalan anası,
Güzelliği idi zaten başlarının belası.

Rahat bırakmıyordu leş kargaları,
Mehmet unutur mu yediği tokatları.

Mehmet bu, delikanlının hası…
Hiç namusuna yan baktırır mı?
Bakanın yanında bırakır mı?

Mehmet bu, gözü kara, mert, delikanlı…
Dinler mi hiç Süleyman ağa çok adamlı.

Babasının oğlu, babasının yadigârı,
Tek anası, hayatta yoğu-varı.
Eceline susamış leş kargaları,
Ve… Tetikte Mehmet’in kartal bakışları.

Çıkardı, kalmazdı yerde mazlumun ahı.
Geri getirecek mi bakalım, Süleyman’ın ahı vahı.

Edenin ne zaman yanında kalmış,
Elbet, edenin de, alnına yazılırmış.

Kararını verdi Mehmet, silahı belinde.
Süleyman, uğurladı misafirini, at üstünde.

Vardı Mehmet'in anası, Allah'ı birde silahı,
Süleyman'ı kurtarsın bakalım şimdi oğulları.

Bastı tetiğe, boşalttı tüm kinini ve kurşunları.
Düştü attan Süleyman, döküldü yere kanları.
Bütün köyü ayağa kaldırdı feryatları figanları...