Mehmedim Şiiri - Duran Çankaya

Kartallar gibi uçtun Irak semalarında
Çakal sürüsünü imha ettin yuvalarında
Aklar içinde melekler gibi gabar dağında
Uçarken gördüm dağlardan seni Mehmedim

Aklar kime yakışır sana yakıştığı kadar
Adeta titriyordu korkudan kandil ve gabar
İnlerini o yamyamlara siz getirdiniz dar
Bir şahin gibi uçarken gördüm seni Mehmedim

Şehadete erişip toprağa düşerse birin
Mehmetler fışkırır topraktan dirilir binin
Cennette en yüce makamlar elbette senin
Cenneti alaya uçarken gördüm seni Mehmedim

Bak yine tarih yazdın okuduk destanını
Kanın ile yazdın dağlara yüce şanını
Kahramanca atladın ölüme verdin canını
Ölümsüzlüğe uçarken gördüm seni Mehmedim

Peygamber önde yürür sen ardından yürürsün
Sen ölümü var ya sen Şeb-i Arûz görürsün
Bu yüzden işte sen göz kırpmadan ölürsün
Ölüme meydan okurken gördüm seni Mehmedim

Kınalamış annen vatana kurban vermiş
Meleklerde kanından sana kınalar sürmüş
Sakın ha demeyin cephede Mehmedim ölmüş
Ölümsüzlüğe uçarken gördüm seni Mehmedim