Mehmedim Şiiri - Ayşe Gürgan

Daha dün kucağımda mis kokulu bebektin
Öptüğüm kokladığım nur yüzlü bir melektin
Bakmaya kıyamazdım, kem gözden sakınırdım
Sen yoluna canımı harcadığım emektin

Sevgimi zıbın yaptım üşüyen bedenine
Yemedim yedirdim çabucak büyü diye
Böyle mi olacaktı yavrum alın yazımız
Kara toprakları ben sarıyorum ah niye

Duvarda resmin hala hazin hazin bakıyor
Hasretin alev alev yüreğimi yakıyor
Özledikçe kanıyor acıyor inan canım
Günler geceler aylar bana zehir oluyor

Uyan uykudan uyan sarılıver boynuma
Anneciğim diyerek haydi gel kollarıma
Şu koskoca dünyadan almadan muradını
Koşup gittin Mehmedim cennetin yollarına
Nasıl gittin Mehmedim cennetin yollarına