Mehmedim… Şiiri - Şeref Yıldırım

henüz dokuz yaşında
acılarla yoğrulan küçük yürek;

ayrılıkların çaresizliğinde,
ölümlerin isyanında,
destanlar yazmışsa başarılar dolu
ben ona saygı duyarım ayakta
çünkü;
o benim oğlum…

içindeki fırtınalar sürükleyememişse girdabına,
okumuşsa en zorları birer birer,
notalara tellere doğru vurmuşsa elleri,
yaptıkları ile örnek olmuşsa topluma,
adam gibi adam deniyorsa sonunda,
ben ona saygı duyarım ayakta
çünkü;
o benim oğlum…

sevgi dolu yüreği silmişse çirkinlikleri,
kardeş ayrımı yapmadan koşmuşsa yanlarına,
kırmamışsa ayrılsakda ne annesini ne beni,
ve;
on iki yaşında felaketi yaşamışsa ablasının yok oluşunda
buna rağmen dimdik kalabilmişse içi kan aglasada
ben ona saygı duyarım ayakta
çünkü;
o benim oğlum…
o benim Mehmedim…

25.10.2004
Şeref Yıldırım

Çok büyük acılar yaşayıp, şu anda O.D.T.Ü Jeoloji bölümü 3. sınıf öğrencisi ve başarılı bir Müzisyen olan oğluma saygı ve sevgilerimle….