Kırk yıl oldu buralardan gideli
Hayalleri ulu çınar Mehmedim.
Gurbet elde yaşadığı ne belli
İki gözü kuru pınar Mehmedim.
Gençliğini höllük edip elemiş
Kederini yüreğine belemiş
Kaderini benliğine dolamış
Talihini nasıl yener Mehmedim.
Dertlerini göle dökse göl kurur
Hasretini güle sunsa gül kurur
Tutunacak dalı olsa dal kurur
İçten içe yanıp söner Mehmedim.
Uykuları harap eder her umut
Yıllar geçer, yine sabır der umut
Sevenleri yol gözlüyor, bir umut
Sılasına ne gün döner Mehmedim.
Hazan biter, gelip çatar kara kış
Son nefeste göğü arar her bakış
Musalladan mezarlığa yol yokuş
Sal içinde bir gün iner Mehmedim.
Kayıt Tarihi : 2.1.2023 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anadolu insanının ortak adıdır ’’Mehmet’’... Anadolu’nun her hangi bir köyünden gurbete giden ve geri dönemeyen herkesin hikayesidir bu...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!