Mehmedim Şiiri - Halil Gökçek

Sarp kayalıkları aşar Mehmedim
Vatan aşkıyla yanar Mehmedim
Ana baba hasreti çeker Mehmedim
Allah diyerek toprağa düştü Mehmedim

Al bayrağa sarılı tabutunun başında
Körpe yavrun minicik daha üç yaşında
Sevdiğin titrerken senin mezar taşında
Gönlü Vatan diye yanar Mehmedim

Anan baban sevdiğin yollarını gözlerken
Ha geldi ha gelecek diye yanıp özlerken
Zaten uyku yok döşekten kalkıyor bak erken
O sabah selası veridi benim Mehmedim

Alnının çatına sıkarken on kurşunu
Hiç değiştirmiyor yiğidim duruşunu
Aklımdan çıkmıyor hesap soruşunu
Kahramanca şarjörü boşalttı Mehmedim

Asker ocağından bir mektup yazdın
Sanki ölecek gibi mezarı sen kazdın
Sevdiğinin adını karşı dağlara yazdın
Buralardan göçüp gittin Mehmedim

Göker'in gözünde yaşlar dinmiyor
Sen gideli koyunlarda köye inmiyor
Ananın yaptığı yemekler içine sinmiyor
Anasının kınalı kuzusu benim Mehmedim.