Yurduna göz diken hain düşmana
Âşk-ı İlâhiyle vurdun Mehmedim
Sancağın Bayrağın rengi al kana
Boyandı canını verdin Mehmedim
Sıra dağlar gibi cephede durdun
Mübârektir çakıl taşı bu yurdun
Ben sağ iken verilemez buyurdun
Hainleri yere serdin Mehmedim
Yedi düvel ile Çanakkalede
Demedin ki başım dertte belâda
Seyyid Onbaşıydın o iskelede
Tek kurşunla bölüp yardın Mehmedim
Kut’ül Amâre’de İngilizlerin
Laşesiyle doldurulan yerlerin
Bugün Irakta ki müstekbirlerin
Fitne defterini dürdün Mehmedim
Sadeddin Başağa Sakaryada ki
O gün Alparslandın Çaldıran’da ki
Fatih Sultan Mehmed Han Romada ki
Bizansa; Ak Atla girdin Mehmedim
Suriye’nin Münbiç’lik batağında
Irak’ın Karacak, Kandil dağında
Selâhaddin Eyyûbi otağında
Tahtını; Kudüs’e kurdun Mehmedim
Düşmanın elinde piyonlar, forsa
Fikredip ben kimim diyerek sorsa
Her kim ki batılın beynine vursa
Onu korumaktır derdin Mehmedim
Aklıselim olanlara umuttun
Kâfir bile diyemez ki unuttun
Haklı olanların elinden tuttun
Haksız olanları yerdin Mehmedim
Altın çağımızı çekeriz iple
Cinler dolu Âli dayının küple
Yetmiş iki buçuk ehli saliple
Kuşatılmış önün ardın Mehmedim
Kazancını yeyip seni bakıtan
Düşmanını başucunda şakıtan
Yüz senedir irinini akıtan
Ümmet yarasını sardın Mehmedim
Kefen sardın bedenine serine
Başın koydun emânetin yerine
Batılın lânetli askerlerine
Hak, adâlet; deyip durdun Mehmedim
Kâinatı bende ettin hilimle
Hâkimiyet bin senelik İlimle
Kılavuzu Habîb Yavuz Selim’le
Hilâfet Sancağı gerdin Mehmedim
İlhâm alan, Habîbullah dilinden
Hasanla Hüseyin cennet gülünden
Ümidi, çaresi, küfrün elinden
Sensin; kâinâtın, yurdun Mehmedim
Âlemi karartan Roma çağından
Kapatıp gül derdin İslâm bağından
Bin beş Yüz yıl önce Uhud’dağından
Asr-ı sâadete vardın Mehmedim
Üstüne dökülen kızarmış yağın
Dostluk safsatası sahtekâr bağın
Yüz senelik sıtratejik ortağın
Düşmanlık yüzünü gördün Mehmedim
Teröristi kucağında görünce
Devşirme askere silâh verince
Tefekkür ettiğin zaman derince
Hakikât bahrine erdin Mehmedim
Avrupa birliği niyonlarına
A Be De İngiliz rayonlarına
Siyonist Yahudi piyonlarına
Hesabı; kandilde sordun Mehmedim
İSLÂMİ der; küfr ağacı kurutup
Dalın kırıp meyvesini çürütüp
Gemileri; hep karadan yürütüp
Cehâlet çağını sürdün Mehmedim
Kayıt Tarihi : 27.7.2019 14:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet İslami](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/27/mehmedim-202.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!