Mehmedim 2 Şiiri - Melek Avcı Çoşkun

Dirlik düzen ona hiç ağır gelmez
Her zaman nöbette olan Mehmedim
Çakallara yurdun verip ah almaz
Barış bozanları silen Mehmedim…

Vakurdur yüreği çelik bileği
Mazluma kol kanat huzur dileği
İnce düşünüp sık eler eleği
Kalburunda kalleş kalan mı Mehmedim…

Savaşın hışmından insanlık bıkar
Düşman mazlumları yakar yıkar
Sahalarda yağan zulme Zülfikar
Dağlarda taşlarda çilen Mehmedim…

Beyaz saçlı gözü yaşlıdır anan
Elleri koynunda sabreder oban
Kör kuyuda sana yarendir yanan
Gel gör ki can çekişir solun Mehmedim…

Yağmur kar da kış da beden dirensin
Deniz de hava da kara da ğöğ erensin
Her türlü hale de ğöğüs gerensin
Gözyaşı döken de bala’n Mehmedim…

Evvel Allah her türlü plan bozan
Düşman talan edip sorunu çözen
Bu mangal yürekle üstünü çizen
Sefere giderken gülen Mehmedim…

Bilirim her dem düşman muhannet
Hurigül’üm halinden etmez şikayet
Mehmetçiğe vatan etti emanet
Kem gözle bakana geril MEHMEDİM…mlk/hurigül/osmaniye