Ger göğsünü Mehmed’im, bağrında sönsün ateş,
İninden çıkamasın, korkup saklansın kalleş.
Çakallar gece ulur, ürkek ürkek dolaşıp,
Burnunda kan kokusu, arar avdan kalmış leş.
Sen dağların kartalı, ovanın aslanısın,
Yürü yiğidim dünya seni böyle tanısın.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta