Mehmedim Şiiri - Ömer Dede Kılıç

MEHMEDİM

Mehmed’im doğdu evimize neşe geldi.
Hep beraber sevindik sevincimiz oldu,
Onunla hayat hızlı aktı adeta bir seldi,
Birbirimizi çok sevdik uzaklaştıran ne oldu.

Mehmed’im hastalanırdın çiçek gibi solardın,
Her şeyi anında isterdin almayınca yorardın,
Görmeyince anne babam nerde diye sorardın,
Ölmeliyim her şey paraymış, sevseydin arardın.

Oysa ben seni menfaatsiz sevmiştim.
Ömrümü istesen tereddütsüz vermiştim.
Başkaları yapsa çoktan onu yermiştim,
Dünyaya hepinizi sevmek için gelmiştim.

Mehmed’im sanarki babam bizi unuttu,
Unutulur mu hiç içim yanıyor od’tu.
Açıkla oğlum seni benden ne soğuttu,
Açıklamazsan söylerim iyi gün dosttu.

Anne anneyin aklını para, mal hırsı almış,
Anneni olmayan kıskançlık krizi sarmış,
Abini yıllarca doldurmuşlar kin duyarmış,
Dünya fani imiş sadece hoş seda kalırmış,

Doktor oldun iyi günlerini görecektik,
Hani harçlık verip dünyayı gezecektik,
Düşmanlarımızı ayaklarımızla ezecektik.
Ailece mutlu olup, beraber gülecektik,

Sevgimiz sonsuzdu, pamuk ipliğine bağlı değildi,
Mutlu yaşadık beraber, ekmeğimiz kahırlı değildi,
Beni sizden uzaklaştıran neyse hiç arlı değildi,
Hastaydım, hastalığıma kimse duyarlı değildi.

Yeter Ömer’i etmeyin bu kadar rezil,
Düşman karşısında ettiniz sersefil,
Baba düşman değil, düşman karşıda ezil,
Almazsanız ahimi olursunuz dünyada sefil.

Hastalığıma duyarlı olsaydınız anlardınız beni,
Büyüklüğüme inansaydınız dinlerdiniz beni,
Hayat bir günlük değil, yorarsınız beni,
Başınız dara düştüğünde ararsınız beni,

Mehmed’im birbirimizi böylemi sevmiştik,
Ailemizin mutluluğu için kafa kafaya vermiştik.
İdeal babaydık hayatın sonuna gelmiştik,
Seninle gururlanmıştık yoluna güller sermiştik.

Mehmed’im giymiş beyaz doktor önlüğünü,
Sevgilim beraber yapalım şu yiğidin düğününü,
Torunlarla hep beraber yaşayalım mutluluğunu,
Sevindirin şu babayı, zehir etmeyin günlüğünü,

Ömer’in başı bulutlu, daha çok yazar,
Hayat çok acıymış yaşamaktan bezer,
Ah! Çocuklarım kötülerin yanında ne gezer,
Vezir olacak baba ayaklar altında gezer.

Mehmed’im hiç mi sevmedin şu babayı,
Hiç değilse sevseydin yaratandan dolayı,
Sen zoru başar, zoru seç, herkes seçer kolayı,
Barışalım, kapatalım artık şu kahrolası olayı,

Gelin tertemiz yeni bir sayfa açalım,
Yeter atmayalım birbirimize çalım.
Sevelim, sevilelim kötülükten kaçalım.
Eskisi gibi etrafa mutluluk saçalım.

22.03.2018 Ömer KILIÇ