Mehmedim Şiiri - Ali Atalay

Bir kışı dört nala geçen
Yılkı atı gibi şahlanmış
Gidiyor Mehmedim düşman üstüne
Vatan için, bayrak için ölüme

Kurşun yarası vız gelir fakat,
Sonuncusu gelmeseydi göğsüne
Kesti nefesini acıyla, ezercesine...

Ah! Gözü kararmadan varmalı,
Yıkmalı hainleri ininde.
Bacakları, kolları bunun için yük oldu
Yıllar yılı bedenine
Şimdi son görevini hakkıyla getirmeli yerine

Ne ki tutamadı dizini, devrildi yere
Olsun dedi içinden, buradan da savaşır,
Boşaltırım mermiyi düşman mevzilerine...

Yaptı dediğini Mehmedim
Yıktı başına düşmanın dünyasını
Kurtardı bir kez daha yurdumun namusunu

Daha soğumadan tüfenginin namlusu
Büktü boynunu, verdi son nefesini.
Öyle bir rütbeyle muştulandı ki
Melekler imrendi şehadetine