Mehmedim yıldızlar sararmış bugün,
O yazdığın destana tabiat meftun.
Toprak, güneş, ay ve yıldızlar tek ses
Yaptıklarınızı unutamayız hiçbir gün
Bu gün yıldızlar yok olmuş semada.
Bu şekilde size selam duruyorlar.
Gökyüzünde sadece yağmur var.
Damla damla sizi selamlıyorlar.
Size ağlıyor damlalar semanın göz pınarından.
Rahmanın engin deryasından boşalır inci yaşlar.
Çanakkale’nin kokusunu âleme sunuyorlar.
Sizi yüklemiş amberine sessizce bulutlar.
Öfkeli şimşek bu gece anlatıyor sizi.
Yıldırım ki dayanamaz çakar öfkesini.
Gök sema ağlaşıyor, pek coşkun ve deli;
Tabiat size selamda derler; AFERİN…
Aferin! Binlerce aferin Mehmedim!
Bu destana canlısı cansızı hepsi şahit.
Çanakkale’yi, o kanlı günleri anlatan
Şimşekler yıldırımlar olmuş birer hatip.
Kasım TAŞDEMİR
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
