Mehmedim Şiiri - Ramazan Pamuk

Yazılan tarihte büyüktür payın
Ne bomba sindirmiş,ne de bir mayın
Şulesi üstüne düşerken ayın

Düşmanı gözünden, bilen Mehmedim
Asımın neslinden, gelen Mehmedim

Göz bebeği oldun şanlı orduma
Kim göz koyabilir aziz yurduma
Sen varsın ya; dönüp bakmam ardıma

Korkuyu yürekten, silen Mehmedim
Geceden uykuyu, bölen Mehmedim

Bir imanın var ki,dağlara eştir
Maneviyat sende doğan güneştir
Çakallar ne yapar, yediği leştir

Yol bulup demiri, delen Mehmedim
Vatan için dağ taş, yelen Mehmedim

Ay yıldız uğruna geçtin canından
Al bayrak boyandı asil kanından
Peygamberler verdi sana şanından

Kurşuna giderken, gülen Mehmedim
İlahi hak için, ölen Mehmedim

Şehitler kefensiz gömülür diri
Allah’a giderken temizler kiri
Bir çakıl taşıdır, her şeyden beri

Ebedi aleme, göçen Mehmedim
Şehadet şerbetin, içen Mehmedim