Mehmedim! Şiiri - Nuh Comba

Mehmedim!

Kader yazgısı mıdır iradeye yenilmek
Suretine baktıkça üşüyorum Mehmedim!
Yaşadığım çöllerde her an sensiz anılmak
Yürüdükçe vuslata düşüyorum Mehmedim!

Ne zaman duyguların yükselsem zirvesine
Gözlerim kan ağlıyor el alemin nesine
Cümle alem geldi de bu garibin yasına
Hicranın kuytusunda pişiyorum Mehmedim!

Ha bugün, yarın deyip avuturken kendimi
Şu üç günlük dünyada bulamadım dengimi
Hangi kula inansam bozuyorlar andımı
Bu kara talihime şaşıyorum Mehmedim!

Baktıkça yollarına inan içim geçiyor
Haçlının tohumları tefrikalar saçıyor
Can bilip vardıklarım öteleyip kaçıyor
Sırtımda dost hançeri taşıyorum Mehmedim!

Şu mecnun naçar gönlüm delimi divanemi
Ayaz kermesi duvar donduruyor hanemi
Bir an olsa yanımda şen eder viranemi
Yaşamak buysa eğer yaşıyorum Mehmedim!

Nuh Comba