Köyümden çok uzaklardayım şimdilerde,
Dün geceyi de mevzide geçirdim, önceki geceler gibi
Yorgunum biraz geceden, bütün gece sensiz geçti,
Gözlerim uykuya, ben sana hasretim,
Anamın elleri ile yaptığı çöreklerini özlemek yüreğimi biçti.
Köyümden çok uzaktayım, anamın kokusuna hasret,
Mermiler vızır vızır geçiyor geceleri tepemden.
Gece ve içinde saklı kuzu sessizliğindeki sadece ihanet,
Denizler durulmaz olmuş, KORK-MU-YO-RUM ölümden,
Korkum varsa oda, yarimi görememekten.
Elime kına yakan anam geliyor aklıma,
Acı acı ağlıyorum, lokmalar düğümleniyor boğazıma,
Sıra bana gelirde canımı helal etmezsem vatana,
Nasıl bakarım yüzüne, ne derim anama,
Babamın emaneti al sancağı koruyamazsam
Dalgalanmazsa bir gün vatanımın üzerinde ne derim anlasana.
Şimdi vakit gecenin bilinmeyen bir dilimi,
Kömür karası gözlerin her an aklımda,
Ve Çanakkale’de son neferlere
Ölün emrini veren Mustafa Kemal paşa.
Mevzilere bakıyorum hepsi ölüm sessizliğinde,
Eller tetikte, gözler uzaklarda bir yerde,
Akıllarda hep sılada birileri, kalplerde hep vatan.
Ağarmaya başlıyor gün yükseklerde,
Daha gecenin üçüncü dilimi,
Ve sabahın bu erken alaca vakitlerinde,
Sen oluyorsun gözümün feri.
Bakışların geliyor, anam geliyor aklıma,
Silahım elimde, kurşun sıkmak istiyorum karalığa,
Ve içindeki saklı kuzu sessizliğinde saklı ihanete,
Yine sen geliyorsun aklıma….
Ankara, 07/11/2006
İbrahim İmerKayıt Tarihi : 9.11.2006 10:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Köyümden çok uzaklardayım şimdilerde,
Dün geceyi de mevzide geçirdim, önceki geceler gibi
Yorgunum biraz geceden, bütün gece sensiz geçti,
Gözlerim uykuya, ben sana hasretim,
Anamın elleri ile yaptığı çöreklerini özlemek yüreğimi biçti.
Köyümden çok uzaktayım, anamın kokusuna hasret,
Mermiler vızır vızır geçiyor geceleri tepemden.
Gece ve içinde saklı kuzu sessizliğindeki sadece ihanet,
Denizler durulmaz olmuş, KORK-MU-YO-RUM ölümden,
Korkum varsa oda, yarimi görememekten.
Elime kına yakan anam geliyor aklıma,
Acı acı ağlıyorum, lokmalar düğümleniyor boğazıma,
Sıra bana gelirde canımı helal etmezsem vatana,
Nasıl bakarım yüzüne, ne derim anama,
Babamın emaneti al sancağı koruyamazsam
Dalgalanmazsa bir gün vatanımın üzerinde ne derim anlasana.
Şimdi vakit gecenin bilinmeyen bir dilimi,
Kömür karası gözlerin her an aklımda,
Ve Çanakkale’de son neferlere
Ölün emrini veren Mustafa Kemal paşa.
Mevzilere bakıyorum hepsi ölüm sessizliğinde,
Eller tetikte, gözler uzaklarda bir yerde,
Akıllarda hep sılada birileri, kalplerde hep vatan.
Ağarmaya başlıyor gün yükseklerde,
Daha gecenin üçüncü dilimi,
Ve sabahın bu erken alaca vakitlerinde,
Sen oluyorsun gözümün feri.
Bakışların geliyor, anam geliyor aklıma,
Silahım elimde, kurşun sıkmak istiyorum karalığa,
Ve içindeki saklı kuzu sessizliğinde saklı ihanete,
Yine sen geliyorsun aklıma….
Ankara, 07/11/2006
İbrahim İmer
TEBRİKLER İBRAHİM BEY,,ÇOK GÜZEL ANLATIM,,KUTLUYORUM YÜREĞİNİZDEKİ VATAN SEVDASINI,,
BİR MEHMET ŞEHİT OLUR,BİN MEHMET DOĞAR,,
Kömür karası gözlerin her an aklımda,
Ve Çanakkale’de son neferlere
Ölün emrini veren Mustafa Kemal paşa.
Mevzilere bakıyorum hepsi ölüm sessizliğinde,
Eller tetikte, gözler uzaklarda bir yerde,
Akıllarda hep sılada birileri, kalplerde hep vatan.
Duyarlı yüreği güçlü kalemi
kutlarım. Tebrikler İbrahim Bey
duygu sağnağında okudum.
Duygu selini
TÜM YORUMLAR (3)