İlkyaz vakti korku düşer Macar ve Bohemlerin kalbine
İşkodra’da Mihalli hazırlanır üç yüz otuzuncu seferine
Her ne zaman yükselse doğudan güneş, yas getirir karanlık batıya
Dodurga’nın safkan Kabardey atı, sabırsızlanır Meriç ve Tuna’ya
En güzel şiirimi yazacağım senin için,
Hiç solmayacak çiçekler açtığı zaman,
Hiç görmediğin, ismini dahi duymadıklarından bir demet yapacağım senin için.
Tıpkı eskiden olduğu gibi, anılarını hatırlayacaksın.
Bilmediğin ışığın renkleriyle karanlık aydınlandığı zaman,
Kalbimi tam olarak göreceksin.
Gece bekçisi düşmüyor yakamdan.
Yanında avenesi karabasan ve sokak köpekleri,
Karanlık kelepçeleri, uykusuzluk hançeri ile.
Ama teslim olmam hemen sensizliğe,
Ellerimde ucuz ve bol “off” kokteylleri,
Kafamda itiraf manifestoları ve
Karanlığı delen bir demet ışık tayfı,
Çöle damlayan bir damla su.
Kaybolup gidecek mi şiirlerim,
Geniş zaman, niteliksiz kalabalıklarda.
Öyle olsun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!