Mehmed'e Şiiri - Jülide Aslan

Mehmedim
Gittin ya bugün benden
Gözlerim ışıksız kaldı
Söndü yüzüme vuran nur
Yüreğim dermansız kaldı
Ah mehmedim!
Ben kadere ne diyeyim,
Genç ömrün yarıda kaldı.

Mehmedim
Görmez gözüm kapıda
Kulağım seste beklerim
Binbir emekle büyüttüğüm
Fidanımın yollarını gözlerim
Ah duyulsa bir soluğun
Gelsen bir selvi gibi
Dikilsen kapımda
Desen ki 'Babam Ben geldim?'
Şu ahir ömrümde
Daha ben ne isterim?

Ah mehmedim
Tabutunun başında
Şimdi cigaramdan tüter
İçimde kanlı hasretin
Yanaklarımda onlarca yaş
Dilime vurulmuş onlarca kilit
Fakat omuzlarım dik Mehmedim
Baban olmaktan,
Bir şehidin babası olmaktan yana
Üzülmeye dahi çekinecek kadar gururluyum
Ama durmuyor işte içimi kavuran
Bu biçare yangın
Ah Mehmedim
Şu görmeyen gözlerimle
Seni toprağa veren
Ben olmamalıydım.