Söylemiştim değil mi Mehlika?
Hangi dalı tutsam kırıldığını
Hayatımızdan,
Yaşama sevincimizin
Hayallerimizin, pembe düşlerimizin
ellerimizden nasılda çekip alındığını
Saf ve duru sevdalara, seven yüreklere
prangalar vurulduğunu
Unuttuysan hatırla şimdi
Olmadık yalanlarla riyalarla
Gülüşlerimizin
Neden ve nasıl yüzlerimizden çalındığını
Ve iyi bak satır aralarına
Mühür gözlerinle..!
Yarım kalan hülyalarımızın bile
Bir Hülya’nın iki dudağının arasında olduğunu
Can evimize nasılda el atıp
Gör başkalarının gül goncası yarimizi
Yüreklerimizden nasıl da yolduğunu
Ne kadar acı …!
Güvenin, saygının,sadakatin, sevginin boynuna
Yağlı ilmeğin geçirilmesi
İki seven insanın mutluluğunun
Bir insan hükmüyle katledilmesi
Ve şimdi sende gör Mehlika
Sende gör...!
Gönlümdeki gülün nasıl sökülüşünü
Eller nasılda seyreder
Başımın önüne bükülüşünü
Göz yaşlarımın dökülüşünü
Neyleyim..!
Yine karşılık bulmadı sevgim
Derin yara aldı onurum
Yine param parça, yine ayaklar altında gururum
Gör ki unutma..!
Kanayan yüreğimi uzattıkça
Sıkı sıkı yumduğu avucunu
Vicdan; gün gelir söyler Mehlika söyler
Kimin verdiğini cellatın eline
Boynumdaki ipin ucunu..
18 NİSAN 2009 ANTALYA
Uğur YenilerKayıt Tarihi : 22.4.2009 20:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!