Mehdi Zamanı Şiiri - Enver Özdil

Aruzu heceye kattık
Gündüzü geceye kattık
Yorgansız döşeksiz yattık
Ne yan kaldı, ne bel kaldı.

Umudu bağladık kıla
Erteledik yıldan yıla
Dere tepe verdik sele
Ne iz kaldı, ne yol kaldı.

Yaşımız kırk beşi aştı
Onca zaman boşa geçti
Hırsız terzi hülle biçti
Ne yen kaldı, ne don kaldı.

Haramı helâle kattık
Boyumuzca boka battık
Baş bezirgân olduk sattık
Ne iman, ne de din kaldı.

Necasete battı burun
Yaklaşmayın geri durun
Neydi ki ne oldu sorun
Ne ün kaldı, ne şan kaldı.

Göğüs göbek bacak açık
Aklı hafif, fikri kaçık
Salkım saçak, dökük saçık
Ne ar kaldı, ne yar kaldı.

Kız diskoya oğlan bara
İçki kumar esrar fora
Bekâret kızlık kim sora
Ne kız kaldı, ne zar kaldı.

Gelinin gözü kaynında
Lanet yaftası boynunda
Her gün birinin koynunda
Ne kan kaldı, ne soy kaldı.

Milletçe geldik oyuna
Uyduk Avrupa huyuna
Dönecek amma köyüne
Ne Fadime, ne köy kaldı.

Düşer olduk bunca derde
Bir çaresi yok mu nerde?
Mehdi beklemeye şurda
Ne yıl kaldı, ne ay kaldı.

Varmıs çekilecek çilem
Devir devran böyle âlem
Bense Allah-ü âlem
Ne utanma, ne pay kaldı.