Meğri III Şiiri - Özlem Saba

birbirini seviyor olmak.
yetmezmiş mutlu olmaya yar!
o gönülleri sarhoş eden aşk.
tende alev alabilirmiş.
tutsaklık cebelleş oldu mu bir kez sere.
hasretlik insanı, yakabilirmiş...

bende özlemler okka okka.
hasretler üzerine çöreklenmiş,
ağır ağır devinen dağlar.
ayrılıkları kıyılardan süpürüp,
dalga dalga koynunda büyüten denizler.

güneşi örtüp,
gönülleri üşüten bulutlar.
geçiş yok!
sarp kayalarda kaybolan yollar.
hiç bitmez sandığın,
bir çırpıda biten yıllar.

ıslatmadan ağlatan yağmurlar.
hiç dinmeden dağıtan rüzgarlar.
rengi solmuş denizler.
dalında solan filizler.
ve daha neler neler...

İşte bunlar!
kollarında pranga.
ayağında bukağı.
ama sen hepsine inat,
kır zincirlerini Meğri!
koynunda hayat bulsun aşıklar...