Meğerse Şiiri - Gülseren Kuddar

İki kişi vardı.
Leylayla Mecnun örnekti onlara.
Okul sıralarında mürekkepti sevgileri
İçtikleri sularda tatları,
Isıtan güneşte özlemleri yanardı
Düşleri vardı herkes gibi,
Seneler geçti ardından bekleşerek,
Dağ gibi büyüdü içlerinde sanki
Şimdi ezik bir yürek var
Çırpınan elleri bomboş kaldı.
Can çekişen dalgalar arasında
Gömüldü sevgileri.
Büyüyen sevgi değil,
Meğer zamanmış içlerindeki
Leylayla mecnunda sevmemiş belki,
Kahpenin parası satın almış herşeyi,
İhtiraslar sarmış beyinleri,
Sevgi değilse içlerinizdeki,
Gömdükleriniz yaşasın
Ölsün bencillikleriniz,
Dal budak sarsın umutları
Yeşersin otlarımız.