meğerse
hammalıkmış hayat
çocuksu gözler
çoktan
yorgun düşmüş
özlemlere kürek çekmesi
hasretliğin çivilenmiş
şekli..
mazide
rengarenk güzelliğin rengi..
hatıralarda
anılar
da
takılıp kalmış,
hep oraya yüzme arzusu
içinde
dönen çarksa hapis etmiş
geleceğe
kuş kanatı bile daha mutlu
alırken havayı
altına..
her geçen gün
uzaklışıyor kendine
ulaşılmaz bir
hal
oluyor
yabancılaştıkca
yabancılaşıyor
pembe bir dünya
katılarak güyaların kervanına...
(Berlin,24.04.2015)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 24.4.2015 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!