Meğerse Şiiri - Melih Boran

Meğerse
Durmuyormuş seninleyken zaman
Öyle ki,
Geldi gidişlerin vakti.
Dönmeye devam ediyormuş dünya,
Terkedebiliyormuşsun geceyi
Üstelik
Birkaç kestirme uykunun ardından.

Meğerse
Bizi söylemiyormuş şarkılar
Öyle ki
Hâla dönüyor antika plak.
Ne Müzeyyen aşıkmış bakışına,
Ne de şarkıları dokunmuş saçlarına.
Üstelik
Haberi bile yokmuş varlığımızdan.

Meğerse
Armağan edilmemiş,
Sabahlar sana,
Ayışığı bana.
Öyle ki
Hala devam ediyor aynı drama.
Üstelik
Hiçbirşey eksilmemiş anlamlarından.

Meğerse
Ne sen beyazı boyamışsın turkuaza
Ne de ben siyahı açmışım sana.
Dokunmamışız hatta.
Öyle ki
Hâla biri bi uçta,
Diğeri öbür uçta.
Üstelik
İzi bile yok parmağımızda.

Meğerse
Birkaç romantik mübalağadan
İbaretmiş onca his.
Kendimizi terkedip
Biz olmak umuduyla,
Hiç oluvermişiz biranda.
Üstelik
Hiç olmayı dahi becerememişiz.
Öyle ki
Tebessümler çıkarıyorum hâla,
Hiçlik hatıralarımızdan.